Dün akşam Kaan'la ilgili garip bir şeyler yaşadım. Sizinle paylaşmak istiyorum.
Akşam tam yemek vakti küçük gofretlerden yemek istedi. Bende "tam yemek vakti oğlum. 1 tane ye lütfen" dedim. Birden içli içli ağlamaya başladı. Ama ben 5 tane yemek istiyordum diye. Böyle birşey için bu kadar ağlayabilecek bir çocuk değil Kaan. Birşeyler var bu işte dedim. Sonra ne desem hep gözler sulu sulu.. Kaan'cım ne oldu bugün yuvada annecim diye sordum.. Birşey mi oldu? Arkadaşlarınla kavga mı ettin?..
Eveeeet. Tam 12den vurmuştum. Arkadaşlarıyla tartışmış. Daha doğrusu yuvadan bir arkadaşı onu sandalyesi ile sıkıştırmış. Öğretmeni de daha önceden herkese şikayet yok dediği için birşey de söyleyememiş bizimki..
Akşam hemen öğretmenini aradım. Acaba daha ciddi birşey mi oldu diye.. Öğretmeni de yok hiçbir şey olmadı dedi. Hatta bu sandalye ile sıkıştırma olayından haberi de yoktu. Ben Kaan'la konuşabilir miyim dedi. Kaan'la çok güzel konuştu telefonda. Yarın sabah ilk iş arkadaşlarınla da konuşmak olucak dedi. Bugün sabah aradım.. Yuvada herşey yolundaydı. Sandalye ile sıkıştıran çocukla birbirlerini öpüp barışmışlar, şimdi yanyana oturuyorlarmış.. Hey allahım.. Ne tatlı şeyler bunlar..
Çok hassas bir çocuk Kaan. Böyle nasıl ilkokulda baş edicek diğer çocuklarla bilemiyorum. Çok endişeleniyorum.Arkadaşlığa çok önem veriyor. Arkadaşları çok kıymetli.. O yüzden en ufak bir şeyde çok üzülüyor. Anlatıyorum olur böyle şeyler arkadaşlar arasında diye ama henüz anlamıyor bunları.. Off.. dünkü hali içimi parçaladı.
Sizde yaşıyor musunuz böyle şeyler? Nasıl kurtulacak bu çocuk böyle hassas olmaktan?
